شرکت تضامنی چیست؟ این سوالی است که بسیاری از افرادی که قصد راه اندازی کسب وکار مشترک دارند از ما می پرسند. به طور خلاصه شرکت تضامنی یکی از انواع شرکت های تجاری است که در آن دو یا چند شریک تحت یک نام تجاری خاص برای انجام امور بازرگانی تشکیل شده و مهم ترین ویژگی آن مسئولیت نامحدود و تضامنی تمامی شرکا در قبال قروض و تعهدات شرکت است. این یعنی طلبکاران می توانند برای وصول مطالبات خود هم به شرکت و هم به دارایی های شخصی هر یک از شرکا مراجعه کنند.
این مقاله از سایت عبدالمحمد به شما کمک می کنیم تا با ماهیت ویژگی ها نحوه تشکیل و ثبت مسائل مالیاتی شیوه اداره و دلایل انحلال شرکت تضامنی به طور کامل و جامع آشنا شوید. این اطلاعات می تواند چراغ راه شما برای انتخاب صحیح نوع شرکت و شروع یک فعالیت تجاری مطمئن باشد.
تعریف شرکت تضامنی
شرکت تضامنی یکی از قدیمی ترین و در عین حال خاص ترین انواع شرکت های تجاری در قانون ایران است. این نوع شرکت بر پایه “اعتماد متقابل” و “اعتبار شخصی” شرکا بنا نهاده شده و برای کسب وکارهایی که صداقت و شهرت بنیان گذاران آن نقش کلیدی دارد می تواند گزینه مناسبی باشد. ما در این بخش به تعریف و اهمیت این شکل از شرکت تجاری می پردازیم.
انتخاب شرکت تضامنی به عنوان قالب حقوقی یک کسب وکار تعهدات و مسئولیت های ویژه ای را برای شرکا به همراه دارد که آگاهی دقیق از آن ها پیش از هر اقدامی ضروری است. این مسئولیت ها تفاوت های بنیادینی با شرکت های با مسئولیت محدود یا سهامی ایجاد می کنند و همین امر شناخت دقیق این نوع شرکت را حیاتی می سازد.
شرکت تضامنی طبق قانون تجارت ایران چه تعریفی دارد؟
قانون تجارت ایران تعریفی صریح و روشن از شرکت تضامنی ارائه داده است. بر اساس ماده ۱۱۶ قانون تجارت “شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوص برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود. اگر دارایی شرکت برای تأدیه تمام قروض کافی نباشد هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض شرکت است.” این ماده سنگ بنای درک ماهیت شرکت تضامنی است.
بنابراین جوهر شرکت تضامنی در مفهوم “مسئولیت تضامنی” نهفته است. این بدان معناست که نه تنها خود شرکت بلکه تمامی شرکا هر یک به تنهایی در قبال کلیه دیون شرکت مسئول هستند و طلبکاران می توانند برای کل طلب خود به هر یک از شرکا رجوع کنند. شرکت تضامنی یک “شرکت اشخاص” محسوب می شود یعنی اعتبار و شخصیت هر شریک نقش محوری در تشکیل و فعالیت آن دارد و برخلاف شرکت های سرمایه میزان آورده شرکا به تنهایی ملاک مسئولیت نیست.
ویژگی های اصلی شرکت تضامنی چیست و چه تفاوتی با سایر شرکت ها دارد؟
شرکت تضامنی دارای خصوصیات منحصر به فردی است که آن را از سایر شرکت های تجاری متمایز می کند. در این نوع شرکت همه شرکا چه به میزان آورده خود و چه فراتر از آن مسئول پرداخت دیون شرکت هستند. نام شرکت نحوه انتقال سهم الشرکه و اهمیت اعتبار شخصی شرکا از دیگر وجوه تمایز این قالب حقوقی به شمار می رود که در ادامه به تفصیل توضیح خواهیم داد.
این ویژگی ها سبب می شوند که شرکت تضامنی معمولاً برای کسب وکارهای خانوادگی یا مشارکت هایی با تعداد شرکای محدود و بسیار معتمد مورد استفاده قرار گیرد. ریسک بالا برای شرکا در مقابل می تواند منجر به افزایش دقت و نظارت آن ها بر فعالیت های شرکت شود و اعتماد عمومی بیشتری را جلب کند زیرا طرف حساب می داند که پشتوانه مالی شرکت تنها محدود به دارایی های آن نیست.
بیشتر بخوانید : انواع شرکت های ایرانی و تفاوت آنها با یکدیگر
مسئولیت نامحدود و تضامنی شرکا: بنیان شرکت تضامنی
همان طور که اشاره کردیم مهم ترین و بارزترین ویژگی شرکت تضامنی مسئولیت نامحدود و تضامنی شرکا است. طبق ماده ۱۱۶ قانون تجارت اگر دارایی شرکت برای پرداخت تمام بدهی ها کافی نباشد هر یک از شرکا به تنهایی مسئول پرداخت کلیه قروض شرکت است. این یعنی طلبکاران می توانند برای وصول طلب خود به هر یک از شرکا یا به همه آن ها مراجعه کنند و هر شریک نمی تواند بگوید که “من فقط به میزان سهمم مسئولم”.
این مسئولیت شامل دارایی های شخصی شرکا نیز می شود. به این معنا که اگر دارایی شرکت کفاف بدهی ها را ندهد طلبکاران می توانند طلب خود را از اموال شخصی شرکا وصول کنند. حتی پس از انحلال شرکت نیز شرکا تا حدود ۱۰ سال مسئولیت خود را حفظ می کنند مگر اینکه طلبکاران از حق خود صرف نظر کرده باشند. ماده ۱۲۴ قانون تجارت نیز تأکید دارد که هر شرطی خلاف مسئولیت تضامنی شرکا در برابر اشخاص ثالث باطل است اما توافق بین شرکا برای تقسیم داخلی مسئولیت معتبر خواهد بود.
نقش نام شرکت و اعتبار شرکا
در شرکت تضامنی نام گذاری شرکت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بر اساس ماده ۱۱۷ قانون تجارت نام شرکت تضامنی باید شامل عبارت “شرکت تضامنی” و لااقل اسم یکی از شرکا باشد. اگر اسم تمام شرکا در نام شرکت آورده نشود باید عبارتی نظیر “و شرکا” یا “و برادران” به دنبال نام شریک یا شرکایی که نامشان ذکر شده اضافه شود. برای مثال: “شرکت تضامنی احمدی و شرکا”.
این نحوه نام گذاری نشان دهنده اهمیت اعتبار شخصی شرکا در این نوع شرکت است. زیرا مردم و طرف های تجاری با اتکا به اعتبار و خوش نامی شرکای شرکت با آن وارد معامله می شوند. در واقع شرکت تضامنی برخلاف شرکت های سرمایه ای که بر پایه میزان سرمایه تشکیل می شوند (مانند شرکت سهامی عام) بر پایه اعتماد و شناخت متقابل شرکا از یکدیگر و شهرت آن ها در بازار بنا شده است.
چگونه یک شرکت تضامنی تشکیل و به ثبت می رسد؟
تشکیل و ثبت شرکت تضامنی مانند سایر شرکت های تجاری مستلزم رعایت تشریفات قانونی خاصی است که از توافق اولیه شرکا تا ثبت نهایی در اداره ثبت شرکت ها را در بر می گیرد. برای راه اندازی این نوع شرکت شرکا باید با آگاهی کامل از تمامی مراحل و الزامات قانونی گام به گام پیش بروند تا از صحت و قانونی بودن فعالیت شرکت اطمینان حاصل شود.
فرآیند ثبت شرکت تضامنی نسبتاً ساده تر از شرکت های سهامی است اما به دلیل ماهیت شرکت اشخاص توجه به جزئیات شرکت نامه و توافقات بین شرکا از اهمیت بالایی برخوردار است. ما در تیم حقوقی خود شما را در تمامی این مراحل یاری خواهیم کرد. برای این کار بهتر از مشاوره های وکیل ثبت شرکت استفاده کنید.
شرایط و ارکان لازم برای تشکیل شرکت
برای تشکیل یک شرکت تضامنی وجود حداقل دو شریک ضروری است. این شرکا باید دارای “اهلیت” قانونی باشند؛ یعنی بالغ عاقل و رشید بوده و ممنوع از تصرف در اموال خود نباشند. رکن اصلی تشکیل شرکت “شرکت نامه” است که سندی رسمی یا عادی است و بین شرکا منعقد می شود و ماهیت و چارچوب فعالیت شرکت را تعیین می کند.
شرکت نامه باید شامل اطلاعات ضروری همچون نام و نوع شرکت موضوع فعالیت میزان سرمایه هر شریک تاریخ تشکیل مدت شرکت (اگر محدود باشد) نحوه تقسیم سود و زیان نحوه اداره شرکت مشخصات مدیر یا مدیران و سایر موارد توافقی باشد. مواد ۱۱۸ و ۱۱۹ قانون تجارت به لزوم تنظیم شرکت نامه و ماده ۱۲۳ قانون تجارت به نحوه تعیین سود و زیان بر اساس آن اشاره دارد.
مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت تضامنی
پس از تنظیم شرکت نامه و توافقات اولیه نوبت به ثبت شرکت در اداره ثبت شرکت ها می رسد. مدارک اصلی مورد نیاز برای ثبت شرکت تضامنی عبارتند از:
- دو نسخه شرکت نامه که به امضای تمامی شرکا رسیده باشد.
- دو نسخه تقاضانامه ثبت شرکت تضامنی.
- دو نسخه از اساسنامه (در صورت وجود که معمولاً برای شرکت های بزرگتر تنظیم می شود).
- اصل مجوزهای لازم از مراجع ذی صلاح (اگر فعالیت شرکت نیاز به مجوز داشته باشد).
- کپی شناسنامه و کارت ملی تمامی شرکا و مدیران شرکت.
- گواهی عدم سوءپیشینه کیفری برای تمامی شرکا و مدیران.
- فهرست اموال غیرنقدی (در صورت وجود آورده غیرنقدی) با تقویم کارشناس رسمی.
پس از تکمیل و ارائه این مدارک به اداره ثبت شرکت ها و طی مراحل اداری آگهی ثبت شرکت در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران منتشر می شود و شرکت تضامنی شخصیت حقوقی پیدا می کند.
سرمایه سهم الشرکه و نحوه تقسیم سود و زیان در شرکت تضامنی
یکی از جنبه های کلیدی در هر شرکت تجاری نحوه تأمین سرمایه و چگونگی تقسیم منافع و مضرات آن است. در شرکت تضامنی سرمایه توسط شرکا تأمین می شود و هر شریک بر اساس سهم الشرکه خود در سود و زیان شرکت سهیم خواهد بود. اما این سهم الشرکه و نحوه تقسیم سود و زیان تابع قواعد خاصی است که دانستن آن ها ضروری است.
ما در این بخش به شما توضیح می دهیم که چگونه سرمایه شرکت تضامنی شکل می گیرد و چه اصولی بر تقسیم سود و زیان بین شرکا حاکم است. این اطلاعات به شما کمک می کند تا شفافیت مالی بیشتری در شرکت خود داشته باشید.
نحوه تعیین سهم الشرکه و آورده شرکا
سرمایه شرکت تضامنی می تواند شامل آورده های نقدی و غیرنقدی باشد. آورده نقدی پول نقد است که شرکا به صندوق شرکت واریز می کنند. آورده های غیرنقدی نیز شامل اموال منقول (مانند کالا تجهیزات) یا غیرمنقول (مانند زمین و ساختمان) و حتی حق اختراع یا علامت تجاری است. طبق ماده ۱۲۰ قانون تجارت آورده های غیرنقدی باید تقویم و به تصویب تمامی شرکا برسد.
مسئولیت شرکا در قبال صحت تقویم آورده های غیرنقدی بسیار اهمیت دارد. اگر بعداً مشخص شود که ارزش واقعی آورده های غیرنقدی کمتر از میزان تقویم شده بوده است شرکا مسئول جبران این کسری هستند. این موضوع تأکید بر دقت و صداقت در تعیین ارزش آورده ها دارد چرا که مستقیماً بر میزان سهم الشرکه و مسئولیت های آتی آن ها تأثیر می گذارد.
اصول تقسیم سود و تحمل زیان
نحوه تقسیم سود و تحمل زیان در شرکت تضامنی در ابتدا بر اساس توافق شرکا در شرکت نامه تعیین می شود. شرکا می توانند به هر نحوی که صلاح می دانند سهم خود از سود و زیان را مشخص کنند که لزوماً نباید متناسب با میزان سهم الشرکه آن ها باشد. این اصل آزادی قرارداد از اهمیت بالایی برخوردار است.
اما در صورت عدم وجود توافق صریح در شرکت نامه طبق ماده ۱۲۳ قانون تجارت تقسیم سود و زیان به نسبت سهم الشرکه شرکا خواهد بود. همچنین لازم به ذکر است که هر شرطی که موجب سلب کلی مسئولیت از یکی از شرکا در قبال زیان های شرکت شود از نظر قانون باطل و بی اثر است. ماده ۱۲۴ قانون تجارت صراحتاً بیان می دارد که هیچ یک از شرکا نمی توانند تعهد کنند که از زیان های شرکت معاف باشند؛ این موضوع نشان دهنده مسئولیت ناگسستنی شرکا در شرکت تضامنی است.
مدیریت شرکت تضامنی: اختیارات مسئولیت ها و عزل مدیران
مدیریت شرکت تضامنی یکی از مهم ترین ارکان فعالیت آن است که نقش حیاتی در موفقیت یا شکست کسب وکار ایفا می کند. انتخاب مدیر یا مدیران تعیین اختیارات آن ها و همچنین مسئولیت هایی که بر عهده دارند از جمله مواردی است که باید با دقت و شفافیت کامل در شرکت نامه مشخص شود.
ما در این بخش به بررسی چگونگی انتخاب مدیران حدود اختیارات آن ها و مسئولیت های قانونی که بر عهده دارند می پردازیم. این امر به شرکا کمک می کند تا با دیدی بازتر نحوه اداره شرکت خود را تعیین کنند.
انتخاب و اختیارات مدیر یا مدیران
مدیر یا مدیران شرکت تضامنی می توانند از میان شرکا یا حتی از خارج از شرکت انتخاب شوند. این انتخاب و حدود اختیارات آن ها معمولاً در شرکت نامه یا اساسنامه شرکت قید می گردد. اگر مدیران از شرکا انتخاب شوند در قبال اعمال خود علاوه بر مسئولیت های مدیریتی مسئولیت تضامنی نیز خواهند داشت.
اختیارات مدیران شامل اداره امور روزمره شرکت انجام معاملات انعقاد قراردادها و هر آنچه برای پیشبرد اهداف شرکت لازم است می شود. تصمیم گیری های مهم شرکت نیز معمولاً با اکثریت آراء شرکا (بر اساس سهم الشرکه یا تعداد طبق آنچه در شرکت نامه آمده است) اتخاذ می شود. ماده ۱۲۱ قانون تجارت به تعیین نحوه مدیریت در شرکت نامه اشاره دارد و ماده ۱۲۲ به لزوم قید نام مدیران در اداره ثبت شرکت ها. ماده ۱۲۵ قانون تجارت نیز حدود اختیارات مدیران را تعیین می کند.
مسئولیت های قانونی مدیران شرکت تضامنی
مدیران شرکت تضامنی در قبال شرکت و اشخاص ثالث دارای مسئولیت های قانونی متعددی هستند. این مسئولیت ها می توانند حقوقی یا حتی کیفری باشند. اگر مدیران در انجام وظایف خود قصور یا تخلف کنند یا از حدود اختیارات خود فراتر روند در قبال خسارات وارده مسئول خواهند بود.
به عنوان مثال در صورت سوءاستفاده از موقعیت سهل انگاری در اداره شرکت که منجر به زیان شود یا عدم رعایت قوانین و مقررات مدیران ممکن است مورد پیگرد قانونی قرار گیرند. حتی اگر مدیران از شرکا نباشند باز هم در چارچوب قانون و شرکت نامه مسئول خواهند بود. ماده ۱۲۶ قانون تجارت به این نکته اشاره دارد که مدیران شرکت در مقابل شرکت مسئول هر خسارتی هستند که در نتیجه تخلف از مقررات قانونی یا اساسنامه یا تقصیر آن ها به شرکت وارد شود.
چه زمانی شرکت تضامنی منحل می شود و چه عواملی بر آن تأثیر می گذارند؟
انحلال شرکت تضامنی می تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی اعم از اختیاری یا اجباری رخ دهد. با توجه به ماهیت “شرکت اشخاص” و اهمیت نقش هر شریک برخی رویدادها که در سایر شرکت ها به انحلال منجر نمی شوند می توانند در شرکت تضامنی باعث انحلال شوند. آگاهی از این موارد برای هر شریک شرکت تضامنی حیاتی است.
ما در این بخش به موارد قانونی انحلال شرکت تضامنی تفاوت بین انحلال اجباری و اختیاری و همچنین مراحل پس از انحلال می پردازیم تا شما تصویر کاملی از این فرآیند داشته باشید.
موارد اجباری انحلال شرکت
شرکت تضامنی در موارد زیر به صورت اجباری منحل می شود:
- انقضای مدت: اگر شرکت برای مدت معینی تشکیل شده باشد و آن مدت به پایان برسد.
- اتمام موضوع فعالیت: اگر موضوعی که شرکت برای آن تشکیل شده به اتمام برسد یا انجام آن غیرممکن شود.
- ورشکستگی شرکت: در صورتی که شرکت ورشکسته اعلام شود.
- فوت یا محجوریت یا ورشکستگی یکی از شرکا: طبق ماده ۱۳۶ قانون تجارت با فوت محجوریت (جنون یا سفیه شدن) یا ورشکستگی یکی از شرکا شرکت منحل می شود مگر اینکه در شرکت نامه راه حل دیگری پیش بینی شده باشد (مانند ادامه فعالیت با ورثه متوفی یا شرکای باقی مانده).
- تصمیم دادگاه: در صورت صدور حکم قطعی انحلال از سوی دادگاه.
این موارد نشان دهنده آسیب پذیری شرکت تضامنی نسبت به تغییرات در وضعیت شخصی شرکا است و اهمیت پیش بینی راهکارهای جایگزین در شرکت نامه را آشکار می سازد (ماده ۱۳۷ قانون تجارت).
انحلال به درخواست شرکا یا تصمیم جمعی
علاوه بر موارد اجباری شرکت تضامنی می تواند به صورت اختیاری نیز منحل شود:
- توافق تمام شرکا: اگر تمام شرکای شرکت با انحلال آن موافقت کنند شرکت منحل می شود.
- درخواست انحلال از دادگاه توسط یکی از شرکا: در مواردی که دلایل موجهی برای انحلال شرکت وجود داشته باشد مانند سوءرفتار مدیران عدم انجام وظایف شرکا یا بن بست در تصمیم گیری ها یکی از شرکا می تواند با مراجعه به دادگاه تقاضای انحلال شرکت را بنماید. ماده ۱۳۸ قانون تجارت این حق را برای شرکا قائل شده است. دادگاه با بررسی دلایل و شواهد در صورت موجه بودن حکم به انحلال شرکت می دهد.
این انعطاف پذیری در انحلال شرکت به شرکا اجازه می دهد تا در مواقع لزوم و در صورت عدم کارایی یا بروز مشکلات جدی به همکاری خود پایان دهند.
مراحل تصفیه و ختم عملیات شرکت
پس از انحلال شرکت چه به صورت اجباری و چه اختیاری شرکت وارد مرحله “تصفیه” می شود. هدف از تصفیه خاتمه دادن به عملیات شرکت و تسویه حساب های آن است. این مراحل شامل:
- وصول مطالبات: جمع آوری کلیه بدهی ها و مطالباتی که شرکت از اشخاص دیگر دارد.
- پرداخت دیون: پرداخت بدهی های شرکت به طلبکاران و سایر اشخاص.
- تبدیل دارایی ها به نقد: فروش اموال و دارایی های شرکت که قابلیت نقد شدن دارند.
- تقسیم باقیمانده دارایی: پس از پرداخت کلیه بدهی ها و هزینه های تصفیه باقی مانده دارایی بین شرکا به نسبت سهم الشرکه یا طبق توافق تقسیم می شود.
این فرآیند تحت نظارت “مدیر یا مدیران تصفیه” انجام می شود که می توانند همان مدیران سابق شرکت یا اشخاص دیگری باشند. وظیفه مدیر تصفیه انجام امور تصفیه با رعایت منافع شرکت و طلبکاران است. مواد ۲۰۲ تا ۲۱۸ قانون تجارت به تفصیل به مقررات مربوط به تصفیه شرکت ها پرداخته اند.
مالیات شرکت تضامنی چگونه محاسبه و پرداخت می شود؟
مسائل مالیاتی یکی از دغدغه های اصلی هر کسب وکاری است و شرکت تضامنی نیز از این قاعده مستثنی نیست. نحوه محاسبه و پرداخت مالیات در شرکت تضامنی تفاوت های اساسی با شرکت های سرمایه ای (مانند سهامی) دارد و شناخت این تفاوت ها برای شرکا و مدیران شرکت ضروری است.
ما در این بخش به تشریح نحوه مالیات ستانی از شرکت تضامنی و تکالیف مالیاتی آن در چارچوب قوانین ایران می پردازیم. این اطلاعات به شما کمک می کند تا برنامه ریزی مالیاتی صحیحی داشته و از بروز مشکلات قانونی جلوگیری کنید.
مالیات بر درآمد شرکت تضامنی
یکی از نکات مهم در مورد مالیات شرکت تضامنی این است که برخلاف شرکت های سرمایه ای که خود شخصیت حقوقی مستقلی برای پرداخت مالیات بر درآمد شرکت دارند در شرکت تضامنی “سود شرکت” مستقیماً به عنوان درآمد “شرکا” در نظر گرفته می شود. به عبارت دیگر پس از کسر هزینه های قانونی سود خالص شرکت بین شرکا تقسیم می شود و هر شریک به عنوان یک شخص حقیقی و با نرخ های مالیاتی مربوط به خود مشمول مالیات بر درآمد می شود.
این بدان معناست که خود شرکت تضامنی به طور مستقل مالیات بر درآمد نمی دهد بلکه مالیات بر درآمد نصیب هر شریک می شود. این امر می تواند از لحاظ مالیاتی در برخی موارد برای شرکا مزیت داشته باشد زیرا از دو بار مالیات ستانی (یکی در سطح شرکت و یکی در سطح شریک) جلوگیری می کند و نرخ مالیاتی هر شریک بر اساس مجموع درآمدهای وی تعیین می شود. این موضوع بر اساس اصول کلی قانون مالیات های مستقیم در خصوص شرکت های اشخاص و درآمد اشخاص حقیقی اعمال می گردد.
تکالیف مالیاتی و دفاتر قانونی
با وجود اینکه شرکت تضامنی به طور مستقل مالیات بر درآمد نمی پردازد اما تکالیف مالیاتی دیگری بر عهده دارد که رعایت آن ها الزامی است:
- نگهداری دفاتر قانونی: شرکت تضامنی موظف به نگهداری دفاتر قانونی (مانند دفتر روزنامه و دفتر کل) است که باید به صورت منظم و طبق مقررات سازمان امور مالیاتی پلمپ و ثبت شوند.
- تهیه و تسلیم اظهارنامه مالیاتی: شرکت تضامنی باید هر سال اظهارنامه مالیاتی مربوط به عملکرد خود را تهیه و به سازمان امور مالیاتی ارائه دهد. این اظهارنامه حاوی اطلاعات مالی شرکت و سهم سود هر شریک است.
- ارائه سایر گزارش ها: همچنین ممکن است شرکت تضامنی موظف به ارائه گزارش های دیگری نظیر لیست حقوق و دستمزد کارکنان و پرداخت مالیات های تکلیفی و بیمه باشد.
عدم رعایت هر یک از این تکالیف مالیاتی می تواند منجر به تعلق جریمه های سنگین مالیاتی برای شرکت و شرکا شود. بنابراین توجه دقیق به این موارد و دریافت مشاوره از متخصصین مالیاتی بسیار حائز اهمیت است.
مزایا و معایب انتخاب شرکت تضامنی چیست؟
انتخاب نوع شرکت برای شروع یک کسب وکار تصمیمی مهم و استراتژیک است که باید با در نظر گرفتن تمام جوانب انجام شود. شرکت تضامنی نیز مانند هر قالب حقوقی دیگری دارای مزایا و معایب خاص خود است که ارزیابی دقیق آن ها می تواند به شما در اتخاذ بهترین تصمیم کمک کند.
ما در این بخش خلاصه ای از نقاط قوت و ضعف شرکت تضامنی را ارائه می دهیم تا دیدگاهی جامع تر نسبت به این نوع شرکت پیدا کنید و با آگاهی کامل مسیر آینده کسب وکار خود را انتخاب نمایید.
مزایای شرکت تضامنی:
- سهولت در تشکیل: نسبت به شرکت های سهامی مراحل تشکیل و ثبت شرکت تضامنی ساده تر و کم هزینه تر است.
- اعتماد عمومی بالا: به دلیل مسئولیت نامحدود شرکا شرکت تضامنی از اعتبار و اعتماد بالایی در میان طلبکاران و طرف های تجاری برخوردار است زیرا پشتوانه مالی آن تنها محدود به دارایی های شرکت نیست.
- انعطاف پذیری در اداره: در این شرکت اداره امور و تصمیم گیری ها می تواند با انعطاف پذیری بیشتری انجام شود خصوصاً در شرکت های کوچک با تعداد شرکای محدود.
- عدم نیاز به حداقل سرمایه مشخص: بر خلاف برخی شرکت ها قانون برای شرکت تضامنی حداقل سرمایه مشخصی تعیین نکرده است.
- سادگی مالیاتی: عدم مالیات ستانی مستقیم از خود شرکت و انتقال مالیات به شرکا به عنوان اشخاص حقیقی در برخی موارد می تواند مزیت مالیاتی محسوب شود.
معایب شرکت تضامنی:
- مسئولیت نامحدود و پرخطر: این بزرگترین نقطه ضعف است زیرا دارایی های شخصی شرکا نیز در معرض خطر قرار دارد و در صورت ورشکستگی شرکت زندگی شخصی آن ها نیز تحت تأثیر قرار می گیرد.
- دشواری در انتقال سهم الشرکه: برای انتقال سهم الشرکه به شخص ثالث رضایت تمامی شرکا الزامی است که این امر می تواند فرایند خروج از شرکت یا جذب شریک جدید را دشوار کند.
- آسیب پذیری بالا در برابر تغییرات شرکا: فوت ورشکستگی یا محجوریت یکی از شرکا می تواند به انحلال شرکت منجر شود مگر اینکه تمهیدات لازم در شرکت نامه پیش بینی شده باشد.
- محدودیت در جذب سرمایه گسترده: این نوع شرکت برای جذب سرمایه های کلان از طریق فروش سهام به عموم مناسب نیست.
- وابستگی شدید به اعتبار شرکا: اعتبار شرکت کاملاً به خوش نامی و روابط شخصی شرکا وابسته است.
جمع بندی و نکات پایانی درباره شرکت های تضامنی
شرکت تضامنی با ویژگی بارز “مسئولیت نامحدود و تضامنی” شرکا یک قالب حقوقی قدرتمند و در عین حال پرریسک برای فعالیت های تجاری محسوب می شود. این نوع شرکت بر پایه اعتماد و اعتبار شخصی شرکا بنا شده و برای کسب وکارهایی که نیازمند پشتوانه قوی اعتباری هستند و تعداد شرکای کمی دارند می تواند گزینه ای مناسب باشد. اما ریسک از دست دادن دارایی های شخصی در صورت شکست شرکت نکته ای است که باید با دقت فراوان مورد توجه قرار گیرد.
ما به شما توصیه می کنیم که پیش از هر تصمیمی برای تشکیل شرکت تضامنی تمامی جنبه های حقوقی مالیاتی و تجاری آن را با یک تیم حقوقی متخصص در میان بگذارید. ارزیابی دقیق شرایط کسب وکار اهداف شرکا و میزان تحمل ریسک به شما کمک می کند تا بهترین و مطمئن ترین قالب حقوقی را برای فعالیت تجاری خود انتخاب کنید.
حداقل تعداد شرکا برای تشکیل شرکت تضامنی چند نفر است؟
حداقل تعداد شرکا برای تشکیل شرکت تضامنی دو نفر است.
آیا شرکا در شرکت تضامنی مسئولیت نامحدود دارند؟
بله تمامی شرکا در شرکت تضامنی مسئولیت نامحدود و تضامنی در قبال کلیه قروض و تعهدات شرکت دارند.
در صورت فوت یکی از شرکا سرنوشت شرکت تضامنی چه می شود؟
با فوت یکی از شرکا شرکت تضامنی منحل می شود مگر اینکه در شرکت نامه راه حل دیگری (مثل ادامه فعالیت با ورثه متوفی یا شرکای باقی مانده) پیش بینی شده باشد.
آیا می توان سهم الشرکه در شرکت تضامنی را به دیگری منتقل کرد؟
انتقال سهم الشرکه در شرکت تضامنی تنها با رضایت تمامی شرکای دیگر امکان پذیر است.
چه کسی می تواند شرکت تضامنی را اداره کند؟
مدیر یا مدیران شرکت تضامنی می توانند از بین شرکا یا حتی اشخاصی خارج از شرکت انتخاب شوند که حدود اختیارات و مسئولیت های آن ها در شرکت نامه مشخص می شود.
