وکیل شرکت نفت

شرکت نفت در دسته بزرگ ترین و معتبر ترین شرکت های ایران قرار می گیرد. افراد و کارکنان این شرکت وظیفه های بسیار مهمی دارند و از آنجایی که یکی از محل های بودجه و کسب درآمد ایران، درآمد های نفتی محسوب می شوند مسئولیت های بسیاری نیز دارند که این امکان وجود دارد که گاهی کوتاهی در این مسئولیت ها و وظایف اتفاق بی افتد، برای حل این مشکلات از وکیل شرکت نفت مجرب و واقف به این زمینه کمک گرفته می شود. به دلیل عظمت شرکت های نفتی مسائل حقوقی و قرارداد های این شرکت ها به دسته های مختلفی تقسیم بندی می شوند که میان پیمانکار های داخلی و خارجی عقد خواهد شد. یکی از وظایف اصلی و مهم وکیل شرکت نفت ارائه مشاوره حقوقی در رابطه با قوانین و مقررات مربوط با شرکت های نفتی می باشد.  وکیل شرکت مجرب نسبت به وکلای اشخاص وظایف جدا و متفاوتی دارد که در اینجا به شرح آن ها می پردازیم.

 

گروه حقوقی رضا عبدالمحمد(وکیل پایه یک دادگستری) در تمامی زمینه ها و دعاویی شرکتی با بهترین وکیل شرکت همراه شما خواهد بود.

 

 

وظایف وکیل شرکت نفت

• قرارداد های داخلی: شرکت های نفت برای بسیاری از امور مانند امور دفتری، حراست و حفاظت از اماکن و اموال و تسیسات، خدمات تعمیری، خدمات سرویس و نگهداری، خدمات مربوط به طبخ غذا و سرو آن، رستوران ها و ….. قرارداد های بسیاری را عقد می نمایند.
• مشاوره های حقوقی: یکی از صنایع فعال و پویا صنعت نفت کشور است که در همین جهت نیاز به مشاوره و آموزش های پی در پی دارد. مشاوره های حقوقی و تحقیقات در این زمینه ها به افراد و مدیران شرکت جدا از به زور حفظ کردن دانش و اطلاعات افراد باعث ایجاد افراد با دانش و مشاورانی جدید برای بخش های دیگر شرکت می شود.
• دعاوی داخلی: در راستای فعالیت های بسیار و گسترده صنعت نفت در کشور، این صنعت با دعاوی حقوقی متفاوتی به عنوان خوانده و یا خواهان روبرو خواهد شد؛ بنابراین لازم است تا وکیل شرکت نفت فردی بسیار مجرب و با دانش حقوقی بالا در این زمینه باشد تا بتواند بهترین نتایج را در این پرونده ها برای شرکت اخذ نماید. تمامی مسائل و اظهارنظر ها در رابطه با تخلف کارکنان شرکت و یا شرکت های تابع را پیگیری و بررسی کند و همینطور افراد متخلف را در مراجع قضایی تا دریافت نتیجه مطلوب پیگیری کند. در رابطه با همه دادخواست ها و نامه های دریافت شده و دعاوی مرتبط با شرکت و شرکت های خارجی که با شرکت قرارداد دارند و شرکت های تابع و فرعی را رسیدگی کرده و در همان راستا اقدامات لازم را به انجام رساند.
• از دیگر وظایف در این زمینه می توان به همکاری و شرکت در مسائل مربوط به تهیه و تنظیم لایه ها و دعاوی حقوقی همانند تهیه و تنظیم دادخواست ها و لایه ها دفاعیات متذکر شد.

برای خرید و اجاره مکان هایی به منظور انجام حفاری و پس از آن انتقال نفت استخراج شده از محل های حفاری شده به پالایشگاه ها و همچنین ثبت شرکت ها و سهام آن ها باعث تاسیس بخش امور اراضی و ثبتی شده است. حال این واحد مذکور با واحد های دعاوی داخلی مراودات و تعاملات نزدیکی دارد.

 

برخی موارد حقوقی دیگر که در این دسته بندی قرار خواهند گرفت:

• استعلام و بررسی وضعیت ثبتی اراضی مورد نیاز شرکت
• مذاکره و تنظیم اسناد و عقد قرارداد با مالکان
• بررسی و تعیین خسارت های وارد شده به اراضی و مالکان آن ها برای تشکیل خط لوله و توافق با آن ها
• ثبت و دریافت و نگهداری اسناد، پرداخت هزینه های ثبتی
• تنظیم اسناد خرید و فروش و اجاره و رهن ملک ها به منظور رسیدگی به اختلافات ایجاد شده در رابطه با قرارداد ها در میان طرف های قرارداد فعالیت می کند.

 

این هیات به کمک و یاری وکیل شرکت نفت و با فرمان وزیر نفت و کمک امور حقوقی شرکت های اصلی بر اساس شوینه نامه های ابلاغی ار طرف وزیر نفت وظایف زیر را عهده دار است:

• تشکیل هیات حل اختلاف قراردادی
• اجرای شیوه نامه های حل اختلاف قراردادی
• صادر کردن فرمان موقت به الزام انجام کار و یا فرمان منع انجام کار
• رسیدگی به اختلافات شرکت های مرتبط و شرکت های تابع
• حل اختلافات قراردادی که از قاعده های داوری جدا می باشند.

 

هیات رسیدگی به قانون ارتقا سلامت نظام اداری و مبارزه با مفاسد اقتصادی چه وظایفی دارد؟

این هیات با حکم و فرمان معاون وزیر و همچنین مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران اجرای موارد ذیل را بر عهده دارد:

• اجرای دستور مقام معظم رهبری بر مبارزه با فساد اقتصادی و مالی
• اجرای قانون ارتقاء سلامت نظام اداری و همچنین مبارزی با مفسدان اقتصادی
• اجرای ابلاغیه ریاست جمهوری بر ضرورت مبارزه با مفسدان اقتصادی
• اجرای بخشنامه وزیر نفت بر تشکیل هیات رسیدگی به قانون ارتقاء سلامت نظام اداری و همچنین مبارزه با مفسدان اقتصادی با هیات اجرایی در بخش شرکت ملی پالایش و پخش فراورده های نفتی ایران
• تشخیص و شناسایی موارد فراهم کننده بستر فساد اقتصادی و همچنین مقابله با این موارد

 

انواع قراردادهای نفت و گاز

قراردادهای نفت و گاز به دسته های زیر تقسیم می شوند:

• قرارداد های امتیازی:

از قدیمی ترین و ابتدایی ترین قرارداد نفتی، قرارداد های امتیازی هستند. در این قراردادها، از آنجا که دولت مالک مخزن یا میدان نفتی مشخصی است، ان مخزن یا میدان نفتی را به شرکتی واگذار می کند. سپس شرکت مذکور وظیفه توسعه، بهره برداری، سرمایه گذاری در عملیات اکتشاف و همچنین بازاریابی محصول آن را بر عهده خواهد داشت. در صورت موفقیت آمیز بودن این قرارداد و کشف میدان های نفتی و گازی، این قرارداد ها حدود 25 الی 40 سال معادل عمر میدان، دوام دارند، اما اگر موفقیت آمیز نباشند و میدان گازی یا نفتی کشف نگردد اغلب بین 5 تا 6 سال اعتبار دارند.

قرارداد های امتیازی می توانند با اشکالی چون اعطای پروانه بهره برداری و اجاره و همچنین اعطای اجازه بهره برداری کاربرد دارند که نسبت به گذشته نیز به دلیل سهم بندی منافع تغییرات چشمگیری داشته اند.

• قرارداد های مشارکت در تولید

قرارداد های مشارکت در تولید در دهه 1960 میلادی رواج یافتند که از آن پس در کشورهای نفتی از آن ها استفاده شد. طبق این قرارداد نفت و گاز تولید شده باید میان میان کشور سرمایه گذار و دولت تقسیم شود. به طور کلی این قرارداد ها حقوق مالکانه شان متعلق به دولت است اما به واسطه مشارکت، اغلب از طریق شرکت ملی نفت در زمینه مدیریت عملیات دولت میزبان با شرکت سرمایه گذار مرتبط می باشد. در این قرارداد ها شرکت سرمایه گذار خارجی باید مالیات بپردازد و گاهی نیز پرداخت بهره مالکانه نیز باید انجام شود.

لازم به ذکر است که عقد قرارداد های مشارکت در تولید در شرایط وجو و عدم وجود ریسک انجام می گیرد. در شرایط ریسک، اگر شرکت سرمایه گذار منابع نفتی یا گازی را نتواند اکتشاف کند، کلیه هزینه های سرمایه گذاری شده را باید بپذیرد. این بدین معناست که در صورت نیاز به اکتشاف، کلیه هزینه های مورد نیاز برای اکتشاف باید توسط طرف خارجی تامین شوند. حال اگر عملیات اکتشاف نتیجه ای نداشته باشد، طبق گفته قبلی هزینه ها بر عهده سرمایه گذار بوده و اگر اکتشافات نتیجه داشته باشد، ادامه این فعالیت ها به شیوه سرمایه گذاری مشترک شدنی خواهد بود.

از آنجا که بازاریابی برای شرکت های نفتی در قرارداد مشارکت در تولید دشوار است؛ بنابراین این امر نیز در متن قرارداد به شرکت خارجی سپرده خواهد شد.