ضمانت نامه های بین المللی

چکیده مطلب : در معاملات تجاری بین‌المللی، تضمین‌ها و ضمانت‌نامه‌ها نقش حیاتی در حفاظت از حقوق خریداران و فروشندگان دارند. در صورت نقض تعهدات توسط فروشنده، خریدار می‌تواند با اخذ ضمانت‌نامه از فروشنده یا پیمانکار، خسارات خود را جبران کند. انواع مختلف ضمانت‌نامه‌ها مانند ضمانت‌نامه‌های حاکمیتی، شرکتی و بانکی می‌توانند به تجار در این راستا کمک کنند. گروه حقوقی رضا عبدالمحمد با تجربه در دعاوی ضمانت‌نامه‌های بین‌المللی، آماده ارائه مشاوره به شما در زمینه‌های تجارت بین‌الملل است.
آنچه خواهید خواند :

اهمیت تضمین‌ها و ضمانت‌نامه‌ها در معاملات تجاری بین‌المللی

در عصر حاضر، معاملات تجاری بین‌المللی با شبکه‌ای از تضمین‌ها و ضمانت‌نامه‌ها همراه است. در محیط بین‌المللی که تجار به راحتی نمی‌توانند حقوق قراردادی خود را به اجرا درآورند و خسارات ناشی از نقض را جبران کنند، تضمین‌ها و ضمانت‌نامه‌ها بخش لاینفکی از روابط تجاری بین‌المللی را تشکیل می‌دهند. فرض کنید که طبق قراردادی فروشنده متعهد شده هر گونه عیب و نقص در تجهیزات موضوع معامله را به مدت یک سال از زمان نصب به هزینه خود مرتفع سازد.

 

اخذ ضمانت‌نامه برای جبران خسارت

پس از شش ماه اشکالاتی در تجهیزات مشاهده می‌شود، ولی فروشنده نسبت به رفع آنها اقدامی انجام نمی‌دهد. در این صورت خریدار باید با طرح دعوی در دادگاه با داوری نسبت به احقاق حق خود اقدام نماید. طرح دعوی بین‌المللی دادگاه یا داوری پرهزینه و وقت‌گیر است و ممکن است از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه نباشد. اخذ ضمانت‌نامه انجام تعهد (یا حسن انجام کار) از فروشنده یا پیمانکار توسط خریدار می‌تواند راهکار مناسبی باشد تا خریدار بتواند خساراتی که ناشی از نقض تعهدات فروشنده است، جبران نماید.

 

انواع ضمانت‌نامه‌ها و مزایای آنها

ضمانت‌نامه‌های حاکمیتی، ضمانت‌نامه‌های شرکتی، ضمانت‌نامه‌های بانکی. ضمانت‌نامه‌ها همچنین از ابعاد دیگری هم به ضمانت‌نامه‌های مستقل و ضمانت‌نامه‌های وابسته، ضمانت‌نامه‌های بدون قید و شرط، ضمانت‌نامه‌های مشروط و ضمانت‌نامه‌های عندالمطالبه تقسیم می‌شوند. در اینجا سه گروه اصلی از ضمانت‌نامه‌ها به اختصار بررسی و سایر ضمانت‌نامه‌ها در خلال مباحث بیان می‌شوند. ضمانت‌نامه حاکمیتی (دولتی) معتبرترین ضمانت‌نامه‌ای است که در سطح یک کشور صادر می‌شود. این ضمانت‌نامه توسط دولت صادر می‌شود که به موجب آن دولت تعهدات یکی از مؤسسات، سازمان‌ها یا شرکت‌های دولتی، نهادهای عمومی غیردولتی یا بعضاً بنگاه‌های خصوصی را تضمین می‌کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نه + نه =