ورشکستگی به تقلب چیست؟ گاه بازرگانان و فعالان اقتصادی نمی توانند به موقع به تعهدات خود به ویژه در پرداخت بدهی خود عمل کنند، به طوری که گاهی این ناتوانی به زنجیره طولانی ناتوانی پی درپی منجر می شود و اگر تاجری در این شرایط قرار گرفت آن را «ورشکستگی» نامید.  در این مطلب کلاهبرداری های ورشکستگی را مورد بررسی قرار میدهیم. ماده 549 قانون تجارت مقرر می دارد که تاجر ورشکسته در موارد ورشکستگی مرتکب اعمال زیر شده است جرم ورشکستگی به  تقلب را مرتکب شده است: * پنهان یا مفقود دفاتر: همه تاجران موظف به نگهداری و راه اندازی دفاتر تجاری هستند زیرا این دفاتر تعیین کننده فعالیت اقتصادی تاجر و نحوه گردش سرمایه او هستند، بنابراین تاجری که دفاتر خود را از دست داده است یعنی پنهان نموده تاجر متقلب و در نتیجه قانونگذار ، مفقود شدن دفاتر را چه کلاهبرداری بوده چه نباشد کلاهبرداری یک تاجر می داند. در واقع می توان گفت هدف قانونگذار این است که تاجر ورشکسته دفاتر را از دسترس مقامات رسیدگی و مراجع خارج نکند. بنابراین مفقود شدن صرفاً به معنای گم شدن عمدی دفاتر نیست، بلکه هر اقدام دیگری که منجر به تخریب دفاتر شود، مانند آتش زدن یا تخریب دفاتر، از مصادیق مفقود شدن است. بخشی از دارایی های خود را پنهان کنید: دارایی تاجر وثیقه عمومی طلبکاران است. پس تاجر اگر همه یا بخشی از مال خویش را پنهان کند کلاهبرداری است زیرا هدف تاجر از پنهان اموال خویش از اساس این میابشد که اموال خود را از دسترس طلبکاران خارج کند. بعضی از حقوقدانان اعتقاد دارند که نبود یا تلف دارایی فقط پس از توقف به ورشکستگی به تقلب منجر می شود، اما بعضی دیگر ما بین مفقود شدن دارایی قبل یا بعد از توقف آن تفاوتی قائل نمی شوند.  از دست دادن بخشی از دارایی های شما از معامله صوری یا طریق معاوضه: تاجر بعلاوه اینکه امکان مخفی کردن  سرمایه و دارایی های خود را دارد ، همچنین وجود دارد این احتمال که آنها را از دسترس طلبکاران از راه های دیگر خارج کند. بنابراین قانونگذار تشخیص داده است که علاوه بر اختفای دارایی، سایر رفتارها اعم از مناصب یا معاملات رسمی، اعم از اختفای دارایی بعد از توقف یا قبل از آن، جرم است.