قطع کردن (قطع درختان) به معنای بریدن و جدا کردن است و برای محصولاتی که هنوز نرسیده اند یافت می شود و برداشت برای محصولات رسیده به کار می رود. مواد 684، 685 و 686 قانون جزای اسلامی – مجازات مربوط به جرایم درختان، زراعی و باغی است. بر اساس نظریه های مختلفی که از سوی معاونت حقوقی دادگستری بیان شده است، قطع درختان بدون توجه به مثمر بودن یا نبودن آنها بدون مجوز شهرداری جرم محسوب می شود. باید اضافه داشت که در ارتکاب این جرم داشتن شناسنامه و اعلام درخت هویت درخت قطع شده شرط نیست. البته اگر نتوانید شاخه درخت را بدون بریدن تنه بچرخانید، رفع تجاوز به میزان لازم مشکلی ندارد. مجازات قطع درختان در قانون نسبتاً شدید است. یکی از قوانین این اقدام جرایم مربوط به قانون جزای اسلامی است که طبق قانون گسترش و حفظ فضای سبز شهرها علاوه بر جزای نقدی، قطع درختان نیز مجازات حبس دارد. سیاست های عمده زیست محیطی توسط دولت ها مدیریت می شود زیرا دولت ها از مردم مالیات می گیرند، تمام منابع مالی و ثروت جامعه را در اختیار دارند و باید از وارثان محافظت کنند. اما حقیقت این است که مشارکت در این عرصه کم نیست. بیایید با دستان خود کاری کنیم و بزرگترین وظیفه خود را انجام دهیم. آگاهی از ساختن مردم و گرد هم آوردن آنها در محافل سازمان یافته محیطی که هدف آنها حفظ طبیعت، محیط زیست وحشی است، می تواند بزرگترین وظیفه هر شهروندی در این راه باشد. با این حال، کسانی هستند که درختان را قطع می کنند تا زمانی که به هدف خود برسند و منفعت خود را ببرند. گاهی به دلیل عدم آگاهی از قوانین و مقررات، قطع هر درختی را منفعت می دانیم. اما درختان در چه مواردی مجاز هستند و چه زمانی مجاز نیستند؟ درختان شهری در صورتی که مالک خصوصی نداشته باشند متعلق به مردم است و اگر شخصی درختان را تخریب کند، مدیریت شهری می تواند از طرف مردم شکایت کند. تدابیر این قانون برای حفظ و گسترش فضای سبز و جلوگیری از قطع بی رویه درختان، قطع هر نوع درخت و یا از بین بردن آن به هر نحوی در معابر، میادین، بزرگراه ها، پارک ها،، باغ ها و نیزاماکن شناخته شده به وسیله شورای اسلامی این شهر که باغ  شناسایی شده در محدوده شهر بدون مجوز شهرداری  و رعایت ضابطه های مربوطه ممنوع می باشد.