آنچه خواهید خوند :

روش های پرداخت بین المللی

روش های پرداخت بین المللی

قیمت قرارداد

یکی از موضوعات اصلی هر قرارداد بین المللی قیمت قرارداد است که باید در ازای تحویل کالا یا خدمات به فروشنده کالا یا خدمات پرداخت شود. قیمت قرارداد ممکن است در زمان انعقاد قرارداد به صورت «مبلغ مقطوع»، «هزینه به اضافه سود» یا «آحاد بها» تعیین شود. در برخی موارد در زمان انعقاد قرارداد قیمت تعیین نمی شود و این امر به زمان اجرا موکول می گردد، مانند قیمت گاز در قراردادهای بلند مدت خرید گاز که در آن به جای توافق بر سر قیمت مشخص، روش و مکانیزم تعیین قیمت قرارداد توافقی قرار داده شده است.

گروه حقوقی رضا عبدالمحمد همراه شما در دعاوی مربوط به روش های پرداخت بین المللی و آماده مشاوره به شما در زمینه تجارت بین الملل خواهد بود.

 

نحوه تعیین پول برای قرارداد

در پرداخت های بین المللی موضوع حائز اهمیت بعد از تعیین بهای قرارداد یا توافق بر نحوه تعیین آن، تعیین پولی است که بهای قرارداد از آن طریق پرداخت می گردد. معمولا صادرکنندگان منابع مالی که به سهولت در بازار های بین المللی یا کشور خود قابل خرج کردن نیستند را قبول نمی کنند.

به همین منظور نیز معمولا پولی برای پرداخت تعیین می شود که در بازارهای بین المللی به سهولت قابل خرید و فروش باشد که به آن «ارز معتبر بین المللی» اطلاق می شود، مانند فرانک سوئیس، دلار آمریکا و یورو.

 

نحوه پرداخت بهای قرارداد

صادر کنندگان خارجی اصولا حاضر نمی شوند پول داخلی کشوری را قبول کنند که آن پول در خارج از آن کشور به سهولت قابل خرید و فروش نباشد. با وجود این، در برخی از موارد خاص، صادر کنندگان خارجی پول داخلی یک کشور را حتی اگر ارز معتبر بین المللی تلقی نشود به عنوان بهای کالاها و خدمات خود قبول می کنند و این پول را در کشور وارد کننده خرج می کنند، مثل اینکه در طرح های اقتصادی در کشور وارد کننده سرمایه گذاری می کنند یا نسبت به خرید کالاهای داخلی اقدام کرده و سپس آن ها را جهت تبدیل به ارز معتبر بین المللی صادر می کنند. زمانی که صادر کنندگان حاضر نمی شوند پول داخلی کشور وارد کننده را به عنوان بهای کالاها و خدمات خود قبول کنند، وارد کنندگان باید نسبت به تأمین ارز معتبر لازم، اقدام کنند.

 

تهیه و تأمین منابع مالی مورد نیاز جهت پرداخت به فروشندگان خارجی

تأمین مالی قراردادهای بین المللی یا فاینانس ابزاری است که از طریق آن وارد کننده به منابع ارزی مورد نیاز دسترسی پیدا می کند و به وسیله آن، تأمین منبع پرداخت خدمات وارداتی و کالاهای خود را می کند. نحوه پرداخت بهای قرارداد یکی از مهم ترین مسائل مهم تجارت بین الملل به حساب می آید و وجود منابع ارزی لازم برای پرداخت نیز از اهمیت آن نمی کاهد. برخلاف خرید و فروش های داخلی، در تجارت بین الملل فروشنده و خریدار در دو کشور متفاوت قرار دارند و کالا باید از یک کشور به کشور دیگر حمل شود. در صورتی که ابتدا خریدار بهای قرارداد را پرداخت کند، فروشنده ممکن است از ارسال کالا خودداری کند یا کالای معیوب و ناقص ارسال نماید یا حتی کالایی ارسال کند که با قرارداد مطابقت ندارد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

1 × 4 =